गदिमा नवनित
  • दहा ठिकाणी विरली माझ्या अंगीची पैरण
    कसा,कुठे टाका घालू,आणू कोठली नविन?
मराठी युनिकोड फॉन्ट
गदिमांच्या कविता | Gadima Poems
  • वि.वा शिरवाडकर:
    माडगूळकरांची कविता मराठी मातीतून उगवलेली,अस्सल मराठी रुपाची,कलदार शैलीची आणि कसदार आशयाची आहे.शब्दांच्या आणि छंदाच्या राज्यातील तर ते स्वामीच होते.
  • Box-C-28
  • माझा गांव
  • Maze Gaon
  • ग.दि.माडगूळकर(गदिमा) | Ga.Di.Madgulkar


  •  

    नजिक नाझरें श्रीधर कविंचे,नदी माणगंगा
    नित्य नांदते खेडे माझें धरुनि संतसंगा
    तिळही नाही खेड्याला या पहिला इतिहास
    शिल्पकलेची ताम्रपटाची कशास मग आस?

    इथे न नांदे शिवशाहीचा संबधीं वंश
    गर्व-सर्प या करुं न शकला ओझरता दंश!
    निळा जलाशय नाहीं येथे,नाहीं उद्यान
    अन्नासाठीं मात्र हिरवळे भंवतीचे रान!

    अधुनिकतेचा नाहीं येथिल वास्तूंना वास
    धाब्यावरती घरें बसविती उन्हा-पावसास
    कष्टासाठीं दिवस येथला येतो उदयास
    रात येतसे थकलेल्यांना निद्रा देण्यास

    जाति जमाती इथें जन्मती सुखें नांदण्यास
    पिरास करतो नवस मराठा,मियां मारुतीस
    मायबोलिहुन नाहीं दुसर्‍या भाषेला वाव
    व्याकरणाविण इथें बोलती ह्रदयाचे भाव!

    नडित नाहीं अज्ञनांना पदोपदीं ज्ञान
    अनुभव आणिक वार्धक्याला मात्र इथें मान
    न्यायासाठी पांच मुखांचा परमेश्वर बोले,
    गावांमागुन इथें व्यक्तिची निर्भयता चाले.

    अवजड मोटा खिलार खोंडे सहज ओढतात
    अवजड ओझें संसाराचे तरुण वाहतात!
    थकले नंदी अलगद नेती खडकांतुन गाडी
    म्हातार्‍यांचा अनुभव नेई पुढें गांवगाडी

    सातार्‍याचे पोर मात्र हे घडतांना क्रांति
    उघड दाखवी भूमिगाच्या कार्यावर प्रीति
    दिला आसरा उरीं कितीदां मर्द जवानांना
    भूमीवर या स्वैर हिंडले भूमीगत नाना

    कितिदां शिजले बेत येथल्या बामणवाड्यांत
    याच गांवाचे नांव जाहलें अमर पवाड्यांत
    प्रतिराज्याच्या प्रचारयंत्रीं भरुनिया जाग

    नसौ नाहिं तर या खेड्याला पहिला इतिहास
    सुपूत त्याचे उजळूं आम्ही नव्या भविष्यास!
    फडकत राहो असाच येथें झेंडा तिनरंगा
    नित्य नांदो खेडें माझें धरुन संतसंगा!


गदिमा गौरव | Special Quotes
  • पु.ल.देशपांडे:
    महाराष्ट्रावर आणि मराठी भाषेवर तर माडगूळकरांचे अनंत उपकार आहेत.इतर काहीही देण्यार्‍या माणसापेक्षा समाजाला गाणे देणार्‍या माणसाचे उपकार फार मोठे असतात.'Song has the longest life' अशी एक म्हण आहे.एक गाणे माणसांच्या पिढ्यानुपिढ्या बांधून ठेवते. एवढेच कशाला?.माणसाच्या मनाचे लहानमोठेपण ,रागव्देष घटकेत घालवुन टाकण्याचे गाण्याइतके दुसर्‍या कुठल्याही कलेत सामर्थ्य नसते.हजारो माणसे एक गाणे जेव्हा आनंदाने गातात त्या वेळेला त्या हजारांचे एक अंतःकरण होते.माडगूळकरांनी तर अशी शेकडो गाणी महाराष्ट्राला दिली.चित्रपटांना दिली, तमाशाच्या फडात, देवळात, शाळेत, तरुणांच्या मेळाव्यात, माजघरात, देवघरात, शेतामळ्यात, विव्दज्जनपरिषदेत...त्यांच्या गाण्याचा संचार नाही कुठे?.मराठी नाट्यसृष्टीत जी कामगिरी कै.देवलांनी केली,त्याच तोलामोलाचे कार्य माडगूळकर यांनी मराठी चित्रसृष्टीत केले आहे...म्हणूनच आम्ही सर्व माडगूळकर कलावंशाचे वारसदार ('Madgulkar Boys') आहोत,हे सांगायला मला अभिमान वाटतो.
संबंधीत गाणी-कविता | Related Songs-Poems