वि.वा शिरवाडकर: माडगूळकरांची कविता मराठी मातीतून उगवलेली,अस्सल मराठी रुपाची,कलदार शैलीची आणि कसदार आशयाची आहे.शब्दांच्या आणि छंदाच्या राज्यातील तर ते स्वामीच होते.
Box-C-28
दिसे ही सातार्याची तर्हा
Dise Hi Sataryachi Tarha
ग.दि.माडगूळकर(गदिमा) | Ga.Di.Madgulkar
घोळ निर्यांचा पदी अडखळे,जलद चालणे जरा
दिसे ही सातार्याची तर्हा
सावळी तरी तू गोर्याहुन गोमटी ग
पट्ट्यात चांदिच्या कशी बसविशी कटी ग?
थोराड हाड या मुलखाचे शेवटी ग
बुलंद दिसते तुझी इमारत,ठीक चिर्यावर चिरा
दिसे ही सातार्याची तर्हा
जाहली तुला ना चवदा वर्षे पुरी ग
पोवळी उमटली दोन्ही गालांवरी ग
इतक्यांत निघे कां मुरमांतुन बाजरी ग?
माहित नाही इष्क तुला पण भुइवरल्या पांखरा!
दिसे ही सातार्याची तर्हा
असतील ओठी तव अजुन उखाणे म्हणी ग
तुज कशी कळावी रंगाची लावणी ग
कां उगाच मिटते माझी मग पापणी ग
खरीच मोठी होशिल तेव्हा भेटच या शाहिरा
दिसे ही सातार्याची तर्हा
राहु दे तोवंरी असेंच निरसे हंसे ग
मी जपून ठेविन आंबट माझे पिसे ग
मंथनी पहा मग लोणी निघतें कसें ग
आवडिप्रीतिनें तूंच पसर त्या लोणआयावर शर्करा
दिसे ही सातार्याची तर्हा
गदिमा गौरव | Special Quotes
कविवर्य कुसुमाग्रज (गदिमा गेले तेव्हा)
महाराष्ट्र सरस्वतीचा लाडका पुत्र काळाने हिरावुन नेला.माडगूळकरांच्या निधनाने मराठी साहित्यातील उत्तम संस्कार मावळला.आणि एक सुंदर संगीत हरपले.विविध रसांवर विलक्षण प्रभुत्व करणारा त्यांच्या सारखा कवी अलीकडच्या काळांत झाला नाही.गीतरामायणाने माडगूळकर चिरंजीव झाले पण मराठीतील विविध रसांचे आणि कवितेतील अपूर्व चैतन्य गेले.