एक कोल्हा बहु भुकेला
फार होता कावला
एक तुकडा परि न त्याला
खावयासी गावला
एक कोल्हा बहु भुकेला ......
बापड्याने जंगलाचा
भाग सारा धुंडला
भर दुपारी तो बिचारा
दीनवाणा हिडला
शेवटाला थकून गेला
सावलीला थांबला
एक तुकडा......
एक
कोल्हा
बहु भुकेला...
उंच होते झाड त्याला
उंच शेंडा कोवळा
बसून वरती खाऊ खाई
एक काळा कावळा
चोचीमध्ये मांस धरून
चाखी तो, तो मासला
एक तुकडा.....
मारुनिया हाक त्यासी
गोड कोल्हा बोलला
एक गाणे गा मजेने
साद तुमचा चांगला
कोकीळेचे आप्त तुम्ही
घरीच त्यांच्या वाढला
एक तुकडा....
मूर्ख वेड्या कावळ्याने
रागदारी मांडिली
चोचीमधली चीज त्याच्या
त्वरित खाली सांडली
धावला कोल्हा सुखाने
घास त्याने जेविला
एक कोल्हा बहु....
गदिमा गौरव | Special Quotes
लेखक पु.भा.भावे:
वास्तवतेतील गूढत्व व साधुत्व पाहावयासही माणसापाशी एक दृष्टी असावी लागते.माडगूळकरांचे पाशी ही दुर्मिळ दृष्टी आहे.ते नुसते आकाशाकडे पाहत नाहींत तर आकाशतत्त्वाकडे पाहतात.ह्या तात्त्विक दृष्टीनेच त्यांना आशयसंपन्न कथाचित्रे काढण्याचे सामर्थ्य दिले-अगदी दिवाकर कृष्णांपासून चालत आलेली चांगल्या कथांची परंपरा आज श्री.माडगूळकर चालवीत आहेत.