ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते
तुझे आसू माझ्या गाली, ओघळती वाटते!
नीज माझ्या मांडीवरी गातो तुला मी अंगाई
डहाळीची दोन फुले माझी तुझी एक आई
मीट पाहू डोळे ओले कापरे की ओठ ते
ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते
किती किती
दिवसांनी तुझी माझी झाली भेट
जन्म झाल्यापासूनिया पहातो मी गे तुझी वाट
पुन्हा पुन्हा का ग डोळा पाणी तुझ्या साठते
ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते !
देतो तुला माझा खेळ ताई नको गं रागाऊ
चिमणीच्या दातांनी माझ्यातला देतो खाऊ
पापे देतो गालाचे मी पेढ्याहूनी गोड ते
ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते !
गदिमा गौरव | Special Quotes
लेखक पु.भा.भावे:
वास्तवतेतील गूढत्व व साधुत्व पाहावयासही माणसापाशी एक दृष्टी असावी लागते.माडगूळकरांचे पाशी ही दुर्मिळ दृष्टी आहे.ते नुसते आकाशाकडे पाहत नाहींत तर आकाशतत्त्वाकडे पाहतात.ह्या तात्त्विक दृष्टीनेच त्यांना आशयसंपन्न कथाचित्रे काढण्याचे सामर्थ्य दिले-अगदी दिवाकर कृष्णांपासून चालत आलेली चांगल्या कथांची परंपरा आज श्री.माडगूळकर चालवीत आहेत.