ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते
तुझे आसू माझ्या गाली, ओघळती वाटते!
नीज माझ्या मांडीवरी गातो तुला मी अंगाई
डहाळीची दोन फुले माझी तुझी एक आई
मीट पाहू डोळे ओले कापरे की ओठ ते
ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते
किती किती
दिवसांनी तुझी माझी झाली भेट
जन्म झाल्यापासूनिया पहातो मी गे तुझी वाट
पुन्हा पुन्हा का ग डोळा पाणी तुझ्या साठते
ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते !
देतो तुला माझा खेळ ताई नको गं रागाऊ
चिमणीच्या दातांनी माझ्यातला देतो खाऊ
पापे देतो गालाचे मी पेढ्याहूनी गोड ते
ताई रडू नको बाई, रडू मला दाटते !
गदिमा गौरव | Special Quotes
कविवर्य कुसुमाग्रज (गदिमा गेले तेव्हा)
महाराष्ट्र सरस्वतीचा लाडका पुत्र काळाने हिरावुन नेला.माडगूळकरांच्या निधनाने मराठी साहित्यातील उत्तम संस्कार मावळला.आणि एक सुंदर संगीत हरपले.विविध रसांवर विलक्षण प्रभुत्व करणारा त्यांच्या सारखा कवी अलीकडच्या काळांत झाला नाही.गीतरामायणाने माडगूळकर चिरंजीव झाले पण मराठीतील विविध रसांचे आणि कवितेतील अपूर्व चैतन्य गेले.