सांगती खोटे त्या गौळणी
आई ग, मी न चोरीले लोणी
मला न चोरी शब्द ठाउका
आळच घेती वृथा गोपिका
ऐकवती तरी कशी तुला ही निदेची बोलणी?
मी हा इवला, पोर चिमुकला
सुचेल चोरी कैसी मजला ?
काय जाणु मी कुठे कुणाची लोण्याची बोगणी?
घट लोण्याचे शिक्यावरती
ते येतील का माझ्या हाती?
मुख वत्सांचे काय पोचते, दाराच्या तोरणी?
का नंदाच्या कुळात जगती
मीच उपजलो पुन: मारुती?
उपजताच जो उडे अंबरी धरण्या वासरमणी?
मी नच जातो सोडुनिया घर
इथेच असतो सार्या दिसभर
दादासंगे खेळ खेळतो सोप्यावर, अंगणी
कुशीत निजतो तुझ्याच राती
जागविसी मज तूच प्रभाती
नवनीताचे नाव न घेतो स्वप्नातील भाषणी
सहज बिलगता लाडे लाडे
तुझ्या उरी मज सुधा सापडे
माझ्यासाठी ओसंडती घट, केल्याविन मागणी
कोणा घरी मी का मग जाऊ ?
कशास चोरून लोणी खाऊ?
साठविती का कुणी सुधा त्या मातीच्या रांजणी?
गदिमा गौरव | Special Quotes
कविवर्य कुसुमाग्रज (गदिमा गेले तेव्हा)
महाराष्ट्र सरस्वतीचा लाडका पुत्र काळाने हिरावुन नेला.माडगूळकरांच्या निधनाने मराठी साहित्यातील उत्तम संस्कार मावळला.आणि एक सुंदर संगीत हरपले.विविध रसांवर विलक्षण प्रभुत्व करणारा त्यांच्या सारखा कवी अलीकडच्या काळांत झाला नाही.गीतरामायणाने माडगूळकर चिरंजीव झाले पण मराठीतील विविध रसांचे आणि कवितेतील अपूर्व चैतन्य गेले.