ग.दि.माडगूळकर(गदिमा) | Ga.Di.Madgulkar
उभ्या जगातील रबर
एके जागी जमवले तर
कारखान्यातले, दुकानातले
बोटीत भरलेले, घराघरांत
उरलेले
जंगलाजंगलांतले,
झाडाझाडांच्या खोडांतले
बाप रे बाप !
केव्हढा मोठ्ठा होईल तो साठा
तेवढ्या सार्या रबराचा
फुगा करावा एक प्रचंड
आकाराचा,
आवाज भरावेत त्या
फुग्यांत
गाड्यांचे, रणगाड्यांचे
वीजांचे, वादळांचे
मधमाशांच्या मोहळांचे
कोसळणार्या जलांचे
ओरडणार्या मुलांचे
व्याख्यात्यांचे
नेत्यांचे
मास्तरांचे
कोसळणार्या फत्तरांचे
वाघ सिहाच्या डरकाळ्या,
भूकंपातल्या किकाळ्या
कानठळ्या बसवणारे
भीती दाखवणारे
सारे आवाज!
तो फुगा केव्हढा फुगेल !
आभाळाच्याही वर निघेल !
जो जगङ्व्याळ फुगा
मोकळी मोकळी बघून
जागा
फाटकन फोडा.
बाप रे बाप !
केवढा आवाज उमटेल
अॅटमबॉम्ब फुटला -
असेच जगाला वाटेल !