नील या नभाकडे मी भुलून पाहते
मीन होऊनी तनू निळ्या जळात पोहते
नील कमल पाहता तूच भाससी मना
तुझाच श्वास झेलुनी वसंत गंध उधळितो
तुझेच तेज घेऊनी सूर्य विश्व उजळितो
तुझे स्वरूप रेखिता मूक होई कल्पना
लोचनांस लागले वेड रे निळेनिळे
दृष्टी रूप रंगवी तुझे सुरम्य सांवळे
जन्मपूष्प हे फुले प्रिया तुझ्याच पूजना
गदिमा गौरव | Special Quotes
लेखक पु.भा.भावे:
वास्तवतेतील गूढत्व व साधुत्व पाहावयासही माणसापाशी एक दृष्टी असावी लागते.माडगूळकरांचे पाशी ही दुर्मिळ दृष्टी आहे.ते नुसते आकाशाकडे पाहत नाहींत तर आकाशतत्त्वाकडे पाहतात.ह्या तात्त्विक दृष्टीनेच त्यांना आशयसंपन्न कथाचित्रे काढण्याचे सामर्थ्य दिले-अगदी दिवाकर कृष्णांपासून चालत आलेली चांगल्या कथांची परंपरा आज श्री.माडगूळकर चालवीत आहेत.