गदिमा नवनित
  • हाती नाही बळ
    दारी नाही आड
    त्याने फुलझाड
    लाऊ नये
मराठी युनिकोड फॉन्ट
गीतरामायण (आकाशवाणी,संगीत:सुधीर फडके | Geetramayan (Akashwani)
  • आपल्या सगळ्यांचे लाडके गीतरामायण ६० व्या वर्षात (हीरकमहोत्सवी) पदार्पण करीत आहे,महाकवी ग.दि.माडगूळकर व संगीतसुर्य सुधीर फडके यांच्या अलौकिक प्रतिभेतून साकारलेल्या गीतरामायणाची वाटचाल १ एप्रिल १९५५ रोजी पुणे आकाशवाणी पासून सुरु झाली.

    आज साठ वर्षे झाली तरीही रेडिओ, ग्रामोफोन, वृत्तपत्रे, कॅसेट, टेलिव्हीजन, संगणक, सीडी, इंटरनेट,फेसबुक,मोबाईल अ‍ॅप या सर्वच माध्यमातून यशस्वीपणे प्रवास करणारा हा एकमेव कलाविष्कार असावा!.

    गदिमा व बाबुजींबरोबर गीतरामायणाच्या निर्मितीत ज्या महान कलाकारांचा वाटा आहे त्यांचा उल्लेख करणे आज अपरिहार्य आहे,संयोजक सिताकांत लाड,गायक-गायिका माणिक वर्मा,लता मंगेशकर,ललिता फडके,मालती पांडे,वसंतराव देशपांडे,गजाननराव वाटवे,राम फाटक,व्ही.एल.इनामदार,सुरेश हळदणकर,बबनराव नावडीकर,चंद्रकांत गोखले,प्रमोदिनी जोशी,मंदाकिनी पांडे,योगिनी जोगळेकर,कुमुदिनी पेडणेकर,सुमन माटे,जानकी अय्यर,संगीत संयोजक प्रभाकर जोग व सौ.जोग,वादक अप्पा इनामदार,अण्णा जोशी,केशवराव बडगे व अनेक दिग्गज कलाकारांच्या अथक प्रयत्नातच गीतरामायणाचे यश सामावले आहे.
  • Box-C-19
  • मोडुं नका वचनास
    Modu Naka Vachanas

  • गीतकार: ग.दि.माडगूळकर      Lyricist: Ga.Di.Madgulkar
  • संगीतकार: सुधीर फडके      Music Composer: Sudhir Phadke
  • गायक: मोडुं नका वचनास      Singer: Kumudini Pednekar
  • अल्बम: गीतरामायण (आकाशवाणी)      Album: GeetRamayan (Akashwani)





  •     MP3 player is mobile compatible
        (हा प्लेअर मोबाईल वर पण चालतो)
  • मोडुं नका वचनास-नाथा-मोडुं नका वचनास
    भरतालागी द्या सिंहासन, रामासी वनवास

    नलगे सांत्वन, नको कळवळा
    शब्द दिले ते आधी पाळा
    आजोळाहुन परत बोलवा, झणिं माझ्या भरतास

    सुतस्‍नेहानें हो‍उन वेडे
    कां घेतां हे आढेवेढे ?
    वचनभंग का शोभुन दिसतो, रघुवंशज वीरास ?

    दंडकवनिं त्या लढतां शंबर
    इंद्रासाठीं घडलें संगर
    रथास तुमच्या कुणी घातला, निजबाहूंचा आंस ?

    नाथ रणीं त्या विजयी झाले
    स्मरतें काते काय बोलले ? -
    "दिधले वर तुज दोन लाडके, सांग आपुली आस"

    नारिसुलभ मी चतुरपणानें
    अजुन रक्षिलीं अपुली वचनें
    आज मागतें वर ते दोन्ही, साधुनिया समयास

    एक वराने द्या मज आंदण
    भरतासाठीं हें सिंहासन
    दुजा वरानें चवदा वर्षें रामाला वनवास

    पक्षपात करि प्रेमच तुमचें
    उणें अधिक ना यांत व्हायचें
    थोर मुखानें दिलेत वर मग, आतां कां निःश्वास ?

    प्रासादांतुन रामा काढा
    वा वंशाची रीती मोडा
    धन्यताच वा मिळवा देवा, जागुनि निज शब्दांस

    खोटी मूर्च्छा, खोटे आंसूं
    ऐश्वर्याचा राम पिपासू
    तृप्त करावा त्यास हाच कीं आपणांसि हव्यास

    व्योम कोसळो, भंगो धरणी
    पुन्हां पुन्हां कां ही मनधरणी ?
    वर-लाभाविण मी न घ्यायची, शेवटचाहि श्वास