गदिमा नवनित
  • दगडाच्या देवा दह्याच्या घागरी,अस्पृश्याच्या घरी पाणी नाही.
    पाळीव पोपट गोड फळे त्याला आणि गरिबांना कदांन्न का?
मराठी युनिकोड फॉन्ट
गीतरामायण (गायक व संगीत सुधीर फडके) | Geetramayan (Sung By Sudhir Phadke)
  • sudhir phadkeगीत रामायण हा एकाच कवीने वर्षभर रचलेला, एकाच संगीतकाराने संगीतबद्ध केलेला, वर्षभर अखंडितपणे चाललेला आकाशवाणीच्या इतिहासातील एकमेव, अभूतपूर्व असा संगीत कार्यक्रम ठरला १ एप्रिल १९५५ ते १९ एप्रिल १९५६ पर्यंत तो पुणे आकाशवाणीने प्रसारित केला.

    साधारण १९५३ साली पुणे आकाशवाणी हे केद्र सुरु झाले.श्री सीताकांत लाड नावाचे गदिमांचे मित्र कार्यक्रम नियोजक म्हणून पुण्याला आले होते नभोवाणीसाठी काहीतरी सातत्याने लिहावे, असा त्यांनी गदिमांना खूप आग्रह केला आणि एका महाकाव्याचा जन्म झाला.रामायणात वाल्मीकींनी २८००० श्लोकांत रामकथा लिहिली आहे.गदिमांनी तीच रामकथा एकूण ५६ गीतांत शब्दबध्द केली आहे.
  • Box-C-17
  • लक्ष्मणा,तिचींच ही पाउलें
    Laxmana Tichich Hi Paule

  • गीतकार: ग.दि.माडगूळकर      Lyricist: Ga.Di.Madgulkar
  • संगीतकार: सुधीर फडके      Music Composer: Sudhir Phadke
  • गायक: सुधीर फडके      Singer: Sudhir Phadke
  • अल्बम: गीतरामायण (सुधीर फडके)      Album: GeetRamayan (Sudhir Phadke)





  •     MP3 player is mobile compatible
        (हा प्लेअर मोबाईल वर पण चालतो)

  • हीं तिच्या वेणिंतिल फुलें
    लक्ष्मणा, तिचींच ही पाउलें

    एक पदांचा ठसा राक्षसी
    छेदित गेला पदचिन्हांसी
    वादळें तुटली पद्मदलें

    खचित लक्ष्मणा, खचित या स्थलीं
    रात्रिंचर कुणि छळी मैथिली
    जिंकिले सत्वा अंगबलें ?

    दूर छिन्न हें धनु कुणाचें ?
    जडाव त्यावर रत्नमण्यांचे
    कुणाला कोणी झुंजविलें ?

    वैदुर्यांकित कवच कुणाचें ?
    धुळिंत मिळले मणी तयाचे
    राक्षसा कोणीं आडविलें ?

    पहा छत्र तें धूलीधूसर
    मोडुन दांडा पडलें भूवर
    कुणीं या सूतां लोळविलें ?

    प्रेत हो‍उनी पडे सारथी
    लगाम तुटके तसेच हातीं
    तोंड तें रुधिरें भेसुरलें

    पहा रथाचें धूड मोडके
    कणा मोडला, तुटलीं चाके
    बाणही भंवती विस्कटले

    थंड दृष्टिनें न्याहळीत नभ
    मरून थिजले ते बघ रासभ
    कुणाचें वाहन हें असलें ?

    अनुमानाही पडे सांकडें
    कोणी नेली प्रिया ? कुणिकडे ?
    तिच्यास्तव दोघे कां लढले ?

    हृता, जिता वा मृता, भक्षिता
    कैसी कोठे माझी सीता ?
    गूढ तें नाहीं आकळलें

    असेल तेथुन असेल त्यांनी
    परतुन द्यावी रामस्वामिनी
    क्षात्रबल माथीं प्रस्फुरलें

    स्वर्गिय वा तो असो अमानुष
    त्यास जाळण्या उसळे पौरुष
    कांपविन तीन्ही लोक बलें