गदिमा नवनित
  • वाईट तितुके इथे पोसले, भलेपणाचे भाग्य नासले
    या पृथ्वीच्या पाठीवर, ना माणसास आधार!
मराठी युनिकोड फॉन्ट
गीतरामायण (आकाशवाणी,संगीत:सुधीर फडके | Geetramayan (Akashwani)
  • आपल्या सगळ्यांचे लाडके गीतरामायण ६० व्या वर्षात (हीरकमहोत्सवी) पदार्पण करीत आहे,महाकवी ग.दि.माडगूळकर व संगीतसुर्य सुधीर फडके यांच्या अलौकिक प्रतिभेतून साकारलेल्या गीतरामायणाची वाटचाल १ एप्रिल १९५५ रोजी पुणे आकाशवाणी पासून सुरु झाली.

    आज साठ वर्षे झाली तरीही रेडिओ, ग्रामोफोन, वृत्तपत्रे, कॅसेट, टेलिव्हीजन, संगणक, सीडी, इंटरनेट,फेसबुक,मोबाईल अ‍ॅप या सर्वच माध्यमातून यशस्वीपणे प्रवास करणारा हा एकमेव कलाविष्कार असावा!.

    गदिमा व बाबुजींबरोबर गीतरामायणाच्या निर्मितीत ज्या महान कलाकारांचा वाटा आहे त्यांचा उल्लेख करणे आज अपरिहार्य आहे,संयोजक सिताकांत लाड,गायक-गायिका माणिक वर्मा,लता मंगेशकर,ललिता फडके,मालती पांडे,वसंतराव देशपांडे,गजाननराव वाटवे,राम फाटक,व्ही.एल.इनामदार,सुरेश हळदणकर,बबनराव नावडीकर,चंद्रकांत गोखले,प्रमोदिनी जोशी,मंदाकिनी पांडे,योगिनी जोगळेकर,कुमुदिनी पेडणेकर,सुमन माटे,जानकी अय्यर,संगीत संयोजक प्रभाकर जोग व सौ.जोग,वादक अप्पा इनामदार,अण्णा जोशी,केशवराव बडगे व अनेक दिग्गज कलाकारांच्या अथक प्रयत्नातच गीतरामायणाचे यश सामावले आहे.
  • Box-C-19
  • लक्ष्मणा,तिचींच ही पाउलें
    Laxmana Tichich Hi Paule

  • गीतकार: ग.दि.माडगूळकर      Lyricist: Ga.Di.Madgulkar
  • संगीतकार: सुधीर फडके      Music Composer: Sudhir Phadke
  • गायक: सुधीर फडके      Singer: Sudhir Phadke
  • अल्बम: गीतरामायण (आकाशवाणी)      Album: GeetRamayan (Akashwani)





  •     MP3 player is mobile compatible
        (हा प्लेअर मोबाईल वर पण चालतो)
  • हीं तिच्या वेणिंतिल फुलें
    लक्ष्मणा, तिचींच ही पाउलें

    एक पदांचा ठसा राक्षसी
    छेदित गेला पदचिन्हांसी
    वादळें तुटली पद्मदलें

    खचित लक्ष्मणा, खचित या स्थलीं
    रात्रिंचर कुणि छळी मैथिली
    जिंकिले सत्वा अंगबलें ?

    दूर छिन्न हें धनु कुणाचें ?
    जडाव त्यावर रत्नमण्यांचे
    कुणाला कोणी झुंजविलें ?

    वैदुर्यांकित कवच कुणाचें ?
    धुळिंत मिळले मणी तयाचे
    राक्षसा कोणीं आडविलें ?

    पहा छत्र तें धूलीधूसर
    मोडुन दांडा पडलें भूवर
    कुणीं या सूतां लोळविलें ?

    प्रेत हो‍उनी पडे सारथी
    लगाम तुटके तसेच हातीं
    तोंड तें रुधिरें भेसुरलें

    पहा रथाचें धूड मोडके
    कणा मोडला, तुटलीं चाके
    बाणही भंवती विस्कटले

    थंड दृष्टिनें न्याहळीत नभ
    मरून थिजले ते बघ रासभ
    कुणाचें वाहन हें असलें ?

    अनुमानाही पडे सांकडें
    कोणी नेली प्रिया ? कुणिकडे ?
    तिच्यास्तव दोघे कां लढले ?

    हृता, जिता वा मृता, भक्षिता
    कैसी कोठे माझी सीता ?
    गूढ तें नाहीं आकळलें

    असेल तेथुन असेल त्यांनी
    परतुन द्यावी रामस्वामिनी
    क्षात्रबल माथीं प्रस्फुरलें

    स्वर्गिय वा तो असो अमानुष
    त्यास जाळण्या उसळे पौरुष
    कांपविन तीन्ही लोक बलें