गीतरामायण (आकाशवाणी,संगीत:सुधीर फडके | Geetramayan (Akashwani)
  • आपल्या सगळ्यांचे लाडके गीतरामायण ६० व्या वर्षात (हीरकमहोत्सवी) पदार्पण करीत आहे,महाकवी ग.दि.माडगूळकर व संगीतसुर्य सुधीर फडके यांच्या अलौकिक प्रतिभेतून साकारलेल्या गीतरामायणाची वाटचाल १ एप्रिल १९५५ रोजी पुणे आकाशवाणी पासून सुरु झाली.

    आज साठ वर्षे झाली तरीही रेडिओ, ग्रामोफोन, वृत्तपत्रे, कॅसेट, टेलिव्हीजन, संगणक, सीडी, इंटरनेट,फेसबुक,मोबाईल अ‍ॅप या सर्वच माध्यमातून यशस्वीपणे प्रवास करणारा हा एकमेव कलाविष्कार असावा!.

    गदिमा व बाबुजींबरोबर गीतरामायणाच्या निर्मितीत ज्या महान कलाकारांचा वाटा आहे त्यांचा उल्लेख करणे आज अपरिहार्य आहे,संयोजक सिताकांत लाड,गायक-गायिका माणिक वर्मा,लता मंगेशकर,ललिता फडके,मालती पांडे,वसंतराव देशपांडे,गजाननराव वाटवे,राम फाटक,व्ही.एल.इनामदार,सुरेश हळदणकर,बबनराव नावडीकर,चंद्रकांत गोखले,प्रमोदिनी जोशी,मंदाकिनी पांडे,योगिनी जोगळेकर,कुमुदिनी पेडणेकर,सुमन माटे,जानकी अय्यर,संगीत संयोजक प्रभाकर जोग व सौ.जोग,वादक अप्पा इनामदार,अण्णा जोशी,केशवराव बडगे व अनेक दिग्गज कलाकारांच्या अथक प्रयत्नातच गीतरामायणाचे यश सामावले आहे.
  • Box-C-19
  • मज सांग लक्ष्मणा, जाउं कुठें ?
    Maj Sang Laxmana Jaou Kuthe

  • गीतकार: ग.दि.माडगूळकर      Lyricist: Ga.Di.Madgulkar
  • संगीतकार: सुधीर फडके      Music Composer: Sudhir Phadke
  • गायक: लता मंगेशकर      Singer: Lata Mangeshkar
  • अल्बम: गीतरामायण (आकाशवाणी)      Album: GeetRamayan (Akashwani)






  •  गदिमा.कॉम साईटवरील गाणी कशी ऐकावीत? | How To Play Marathi Songs On Gadima.com?

  • मज सांग लक्ष्मणा, जाउं कुठें ?
    पतिचरण पुन्हां मी पाहूं कुठें ?

    कठोर झाली जेथें करुणा
    गिळी तमिस्‍त्रा जेथे अरुणा
    पावक जिंके जेथें वरुणा
    जें शाश्वत त्याचा देंठ तुटे

    व्यर्थ शिणविलें माता जनका
    मी नच जाया, नवे कन्यका
    निकषच मानीं कासें कनका
    सिद्धीच तपाला आज विटे

    अग्‍नी ठरला असत्यवक्ता
    नास्तिक ठरवी देवच भक्ता
    पतिव्रता मी तरि परित्यक्ता
    पदतळी धरित्री कंप सुटे

    प्राण तनुंतून उडूं पाहती
    अवयव कां मग भार वाहती ?
    बाहतसे मज श्रीभागीरथी
    अडखळें अंतिचा विपळ कुठें ?

    सरले जीवन, सरली सीता
    पुनर्जात मी आतां माता
    जगेन रघुकुल-दीपाकरितां
    फल धरीं रूप हें, सुमन मिटें

    वनांत विजनी मरुभूमीवर
    वाढवीन मी हा वंशांकुर
    सुखांत नांदो राजा रघुवर
    जानकी जनांतुन आज उठे

    जाइ देवरा, नगरा मागुती
    शरसे माझे स्वर मज रुपती
    पती न राघव, केवळ नृपती
    बोलतां पुन्हा ही जीभ थटे

    इथुन वंदिते मी मातांना
    प्रणामपोंच्वि रघुनाथांना
    आशिर्वच तुज घे जातांना
    आणखी ओठिं ना शब्द फुटे

    श्रीराम.. श्रीराम.. श्रीराम..