गदिमा नवनित
  • जोंवरि हें जग, जोंवरि भाषण
    तोंवरि नूतन नित रामायण
मराठी युनिकोड फॉन्ट
जोगिया (संगीत: सुरेशदा देवळे) | Jogia (Music: Suresh Devle)
  • जोगिया हा गदिमांचा पहिला काव्यसंग्रह,प्रस्तावनेत गदिमा म्हणतात जीवनव्यवसाय म्हणून लेखणीशी अनेकदा बेईमानी करण्याचा प्रसंग मजवर आला-येतो आहे.या संग्रहातील कविता ही मात्र व्रतस्थपणे केलेली काव्यनिर्मिती आहे.या संग्रहाला जोगिया असे नाव म्हणूनच द्यावेसे वाटले.

    गदिमांच्या जोगिया संग्रहातील निवडक १६ कवितांना चाली लावल्या आहेत सुरेशदा देवळे यांनी,गायक आहेत श्रीधर फडके,उत्तरा केळकर,रविंद्र साठे,चारुदत्त आफळे,ज्ञानदा परांजपे.गदिमांचे नातू सुमित्र माडगूळकर यांनी या अल्बमची निर्मिती केली आहे.
  • Box-C-16
  • आले मृगाचे तुषार
    Ale Mrugache Tushar

  • गीतकार: ग.दि.माडगूळकर      Lyricist: Ga.Di.Madgulkar
  • संगीतकार: सुरेशदा देवळे      Music Composer: Sureshada Devle
  • गायक: रविंद्र साठे,उत्तरा केळकर      Singer: Ravindra Sathe,Uttara Kelkar
  • अल्बम: जोगिया      Album: Jogia





  •     MP3 player is mobile compatible
        (हा प्लेअर मोबाईल वर पण चालतो)

  • माऊलीच्या दुग्धापरी
    आले मृगाचे तुषार,
    भुकेजल्या तान्ह्यासम
    तोंड पसरी शिवार,

    तुकोबाच्या अभंगाला
    मंद चिपळ्यांची साथ,
    भरारतो रानवारा
    तसा झाडाझुडपांत!

    पिऊनिया रानवारा
    खोंड धांवे वारेमाप,
    येतां मातीचा सुगंध
    स्तब्ध झाले आपोआप,

    अवखळ बाळांपरी
    पक्षी खेळती मातींत,
    उभारल्या पंखावरी
    थेंब टपोरे झेलीत!

    धारा वर्षतां वरुन
    बैल वशिंड हालवी
    अवेळींच फुटे पान्हा
    गाय वत्साला बोलवी!

    गांवानेंच उंच केला-
    हात दैवी प्रसादास,
    भिजुनिया चिंब झाला
    गांव देवीचा कळस.

    निसर्गानें दिलें धन-
    -द्यावें दुसर्‍यां, जाणुनी,
    झालीं छप्परें उदार
    आल्या पागोळ्या अंगणी!

    काळ्यामाळ्या करितात
    बाळें उघडीं नागडीं,
    सांचलेल्या पाण्यामधीं
    नाचतात घडीघडीं!

    नांगरली रानवाट
    आतां फुलेल रोपांनी
    पान लागे चवदार
    शेतकर्‍यांना चिंतनीं!

    स्नान झालें धरणीचें
    पडे सोन्याचा प्रकाश!
    आतां बसेल माऊली
    अन्नब्रम्हाच्या पूजेस!


गदिमा गौरव | Special Quotes
  • पु.ल.देशपांडे:
    महाराष्ट्रावर आणि मराठी भाषेवर तर माडगूळकरांचे अनंत उपकार आहेत.इतर काहीही देण्यार्‍या माणसापेक्षा समाजाला गाणे देणार्‍या माणसाचे उपकार फार मोठे असतात.'Song has the longest life' अशी एक म्हण आहे.एक गाणे माणसांच्या पिढ्यानुपिढ्या बांधून ठेवते. एवढेच कशाला?.माणसाच्या मनाचे लहानमोठेपण ,रागव्देष घटकेत घालवुन टाकण्याचे गाण्याइतके दुसर्‍या कुठल्याही कलेत सामर्थ्य नसते.हजारो माणसे एक गाणे जेव्हा आनंदाने गातात त्या वेळेला त्या हजारांचे एक अंतःकरण होते.माडगूळकरांनी तर अशी शेकडो गाणी महाराष्ट्राला दिली.चित्रपटांना दिली, तमाशाच्या फडात, देवळात, शाळेत, तरुणांच्या मेळाव्यात, माजघरात, देवघरात, शेतामळ्यात, विव्दज्जनपरिषदेत...त्यांच्या गाण्याचा संचार नाही कुठे?.मराठी नाट्यसृष्टीत जी कामगिरी कै.देवलांनी केली,त्याच तोलामोलाचे कार्य माडगूळकर यांनी मराठी चित्रसृष्टीत केले आहे...म्हणूनच आम्ही सर्व माडगूळकर कलावंशाचे वारसदार ('Madgulkar Boys') आहोत,हे सांगायला मला अभिमान वाटतो.
संबंधीत गाणी | Related Marathi Songs