गदिमा नवनित
  • दुःखीच साह्य होतो दुःखांत दुःखिताला
मराठी युनिकोड फॉन्ट
गीतरामायण (आकाशवाणी,संगीत:सुधीर फडके | Geetramayan (Akashwani)
  • आपल्या सगळ्यांचे लाडके गीतरामायण ६० व्या वर्षात (हीरकमहोत्सवी) पदार्पण करीत आहे,महाकवी ग.दि.माडगूळकर व संगीतसुर्य सुधीर फडके यांच्या अलौकिक प्रतिभेतून साकारलेल्या गीतरामायणाची वाटचाल १ एप्रिल १९५५ रोजी पुणे आकाशवाणी पासून सुरु झाली.

    आज साठ वर्षे झाली तरीही रेडिओ, ग्रामोफोन, वृत्तपत्रे, कॅसेट, टेलिव्हीजन, संगणक, सीडी, इंटरनेट,फेसबुक,मोबाईल अ‍ॅप या सर्वच माध्यमातून यशस्वीपणे प्रवास करणारा हा एकमेव कलाविष्कार असावा!.

    गदिमा व बाबुजींबरोबर गीतरामायणाच्या निर्मितीत ज्या महान कलाकारांचा वाटा आहे त्यांचा उल्लेख करणे आज अपरिहार्य आहे,संयोजक सिताकांत लाड,गायक-गायिका माणिक वर्मा,लता मंगेशकर,ललिता फडके,मालती पांडे,वसंतराव देशपांडे,गजाननराव वाटवे,राम फाटक,व्ही.एल.इनामदार,सुरेश हळदणकर,बबनराव नावडीकर,चंद्रकांत गोखले,प्रमोदिनी जोशी,मंदाकिनी पांडे,योगिनी जोगळेकर,कुमुदिनी पेडणेकर,सुमन माटे,जानकी अय्यर,संगीत संयोजक प्रभाकर जोग व सौ.जोग,वादक अप्पा इनामदार,अण्णा जोशी,केशवराव बडगे व अनेक दिग्गज कलाकारांच्या अथक प्रयत्नातच गीतरामायणाचे यश सामावले आहे.
  • Box-C-19
  • याचका, थांबु नको दारात
    Yachaka Thambu Nako Darat

  • गीतकार: ग.दि.माडगूळकर      Lyricist: Ga.Di.Madgulkar
  • संगीतकार: सुधीर फडके      Music Composer: Sudhir Phadke
  • गायक: माणिक वर्मा      Singer: Manik Verma
  • अल्बम: गीतरामायण (आकाशवाणी)      Album: GeetRamayan (Akashwani)





  •     MP3 player is mobile compatible
        (हा प्लेअर मोबाईल वर पण चालतो)
  • याचका, थांबु नको दारात
    घननीळांची मूर्त वीज मी, नकोस जाळूं हात

    कामव्यथेची सुरा प्राशुनी
    नकोस झिंगूं वृथा अंगणी
    जनकसुतेचा नखस्पर्शही अशक्य तुज स्वप्नांत

    मी न एकटी, माझ्याभंवती
    रामकीर्तिच्या भव्य आकृती
    दिसल्यावांचुन तुला धाडतील देहासह नरकांत

    जंबुकस्वरसें कसलें हंससी ?
    टक लावुन कां ऐसा बघसी ?
    रामावांचुन अन्य न कांही दिसेल या नयनांत

    या सीतेची प्रीत इच्छिसी
    कालकुटांतुन क्षेम वांच्छिसी
    चंद्रसूर्य कां धरूं पाहसी हतभाग्या हातांत ?

    वनीं निर्जनीं मला पाहुनी
    नेउं पाहसी बळें उचलुनी
    प्रदीप्त ज्वाला बांधुन नेसी मूढा, कां वसनांत ?

    निकषोपल निज नयनां गणसी
    वर खड्गासी धार लाविसी
    अंधपणासह यात आंधळ्यां, वसे तुझ्या प्राणांत

    कुठें क्षुद्र तूं, कोठें रघुवर
    कोठें ओहळ, कोठें सागर
    विषसदृश तूं, रामचंद्र ते अमृत रे साक्षात

    कुठें गरुड तो, कुठें कावळा
    देवेंद्रच तो राम सांवळा
    इंद्राणीची अभिलाषा कां धरिती मर्त्य मनात ?

    मज अबलेला दावुनिया बल
    सरसाविसि कर जर हे दुर्बल
    श्रीरामाचे बाण तुझ्यावर करितील वज्राघात

    सरशि कशाला पुढती पुढती ?
    पाप्या, बघ तव चरणहि अडती
    चरणांइतुकी सावधानता नाहीं तव माथ्यांत

    धांवा धांवा नाथ रघुवर !
    गजशुंडा ये कमलकळीवर
    असाल तेथुन ऐका माझा शेवटचा आकांत